İnsanın içinde biraz da umut var işte. Biraz mavilik, biraz pembe.
Biraz izdüşümü var tüm hayallerin. Biraz dua, biraz dilek, biraz da yakarış. İşte “Şehbal” bu aslında. Yüreği pırıl pırıl bir kalemin pırıltıları.
Kâğıda şiirle çizdiği rengârenk bir tablo
“Şehbal!” Şiir süsü verilmiş bir çocuk tebessümü. Bir uçurtma özgürlüğü.
Şehbal, biraz da ayrılık. Biraz da kavuşamama. Biraz da karanlık bir sokak veya o sokağı kaplayan bir sis. Makberlerin ...