Bilerek ya da bilmeyerek karanlığı çağırdığımızda sorun yaşamaya devam ederiz. Göstermelik olanı seçtiğimizde, örselenmemiz sürer. Seçimlerimizi hatalı yaparsak, huzuru yaşamak imkânsızlaşır. Huzur, gerçek olana duyulan hasretten doğan bir gölge gibi gelir. Huzur, gerçeklik özleminden doğar. Tohum çiçeklenmeyi diler. Çiçeklendiğinde neşeyle dolar; çiçek açamadığında ise acıyı ve ıstırabı deneyimler. Nehir, okyanus olmayı arzular. Eğer denize ulaşabilir ve sonsuzlukla birleşebilirse dinginleşir.
...