Bir masal yaşadımOkuduğumdan büyük,kendimden büyük,hayattan bile büyük bir masal
Hep öyle sandımÇünkü her dakikasında kendim bile kendime masal anlattımZaman geçti sonraAra ara gerçeğe uyandığımda,masalın kaybolma ihtimalini düşündükçe,olmayacak olana en olmayacak yerinden sarıldımÖnce tozlandım,sonra kirlendim,sonunda da kırıldımMasalın sonunda evinin yolunu bulmuş herkes gibi yağmuru bekledimSokağın ortasında dikilip duran,inatla yağmuru bekleyen kirli bir çocuğu kimse görmediHerkes yağmu ...