“Ula eyi ki bizimkiler şehre gitti de kimsecikler yok evde. Allahtan buralarda kimsenin evi yok. En yakın ev yüz metre ileride.” Ağa Kendi kendine mırıldanırken bıyıklarını burar. O sırada kadın yanına gelir. Ağanın kendini görmedi ğini zanneder. Çünkü ağa yere bakmaktadır. Kadın öksürerek kendi sinin geldiğinin işaretini verir. Ağa kafasını kaldırdığında ka dını karşısında görür. “Müsaade varsa ağam, bir maruzatım var. Kusura kalma, köylü burada olduğunu söyledi.” Ağa yavaşça yerin den kalkar, ...