Serahsî, Mâverâünnehir ve Doğu Türkistan’da hüküm süren bir Türk-İslâm hanedanı olan Karahanlılar döneminin (840-1212) âlimlerindendir. Hocası Halvânî’den (ö. 452/1060) sonra “şemsüleimme” unvanıyla tanınan ikinci kişidir. Özkent’te (Uzcend) yaklaşık on beş yıl hapiste kalmış ve burada kütüphanesinden mahrum olduğu için eserlerinin bir kısmını ezberden bir kısmını da talebelerinin kuyu başına getirdiği nüshaları dinleyerek imla ettirmiştir. Serahsî’nin ifadesiyle 479 yılı Şevval ayının sonunda ( ...